Goede middag, via Jan Rotmans kreeg ik op LinkedIn het interview met de collevoorzitter Jan Bogerd van de Hoge School Utrecht te zien:
‘Het onderwijs zoals we het kennen, komt niet meer terug’.
Het interview had als ondertitel:
‘De komende jaren mogen minder mensen dan we gewend zijn in de HU-gebouwen, zo verwacht Bogerd’.
In het vervolg schetst Bogerd een soort ‘einde van de wereld’ scenario. De vraag is of het klopt wat hij zegt?
Hieronder loop ik zijn argumenten even door:
Kansenongelijkheid.
Hij heeft het over ‘noodgedwongen omschakeling naast afstandsonderwijs’. Dit is om een aantal redenen onjuist: 1) veel moderne opleidingsinstituten waronder het MIT waar ik op afstand mijn FinTech-diploma heb gehaald in een optimale combinatie van leervormen met Action Learning, zijn al lang overgeschakeld. Ze hebben leerdoelen gekoppeld aan groepsgewijze en individuele leervormen.
Iets wat ik zelf al in 1985 als opdracht bij de Amro Bank heb gedaan (zie hier).
Udemy en andere online leidende opleidingsinstituten hebben ons geleerd dat je veel leerdoelen, snel tegen een goede kwaliteit en tegen een lage prijs online en met digitaal lesmateriaal kunt halen. Dus meer mensen zullen kansen hebben dan met het huidige niveau van collegelden in Nederland, omdat ook de kosten enorm naar beneden kunnen.
Reorganisaties.
De gevolgen voor medewerkers zullen groot zijn, tuurlijk. Maar dat heb je altijd met een achterhaald business model en verdienmodel. Docenten kunnen zichzelf omscholen en bijscholen naar het didactisch verantwoord ontwerpen van blended learning programma’s als ze daar gecshikt voor zijn. Het wordt voor diegenen die willen dus ook veel leuker. Maar daarnaast heb je veel minder collegezalen nodig, veel minder vergaderruimten en veel minder overhead en administratief personeel.
Bovendien heb je de kans dat wat studenten leren veel meer aan zal sluiten op de nieuwe omstandigheden op de arbeidsmarkt, c.q. de klusmarkt en op tegenslagen zoals Corona.
Stage en afstuderen.
Hij gaat er automatisch van uit dat er meer studenten zullen zijn en dat de werkdruk hoger wordt en DUS wordt ‘het er minder plezierig op’. Voor wie en waarom? Hoe zouden studenten het hoger onderwijs er uit willen laten zien? Nu blijkt al uit mijn eigen ervaring dat veel studenten helemaal niet naar hoorcolleges gaan.
Hogeschool studenten zouden eerder het Corona-virus kunnen verspreiden dan universitaire studenten? Mmmmm…..waarom dat zou zijn begrijp ik niet helemaal, maar eens te meer dan toch de reden om studenten alleen naar de Hogeschool te laten komen voor de hoogst noodzakelijke en vooral zinvolle (onderwijskundig gezien) leeractiviteiten?
Dan kun je bv sowieso al alle (niet verplichte) hoorcolleges schrappen.
Openbaar vervoer.
Ook hier gaat Bogerd weer uit van de bestaande situatie en het draait de werkelijkheid weer om. Als de Hogeschool Utrecht studenten alleen voor onderwijskundig noodzakelijke activiteiten naar de Hogeschool laat komen en ook voor een beetje gezelligheid, dan hoeven ze ook geen gebruik te maken van het openbaar vervoer.
‘Vervolgens komt er een enorme overstap naar blended learning en het opnieuw doordenken van het toetsprogramma’. Maar mijnheer Bogerd, wij toetsten bij de RU Leiden al in 1983 random op afstand! Waarom u nog niet?
En hij gaat weer door ‘In de ‘1,5 meter samenleving’ zullen er fors minder mensen in de gebouwen komen’. Mooi toch! What’s the problem? Dan zeg je de huur op of verkoopt een aantal panden.
Online proctering.
Gewoon toetsen afnemen op afstand mijnheer Bogerd. Moeten we iedereen naar een dure panden halen en veel staf in dienst houden om spieken te voorkomen?
Bureaucratisering.
Er is dus al sinds 1983 veel ervaring met het online afnemen van verschillende soorten toetsen om verschillende typen leerdoelen te toetsen in combinatie met vaardigheidsopdrachten om verschillende soorten vaardigheden toe te leren passen waaronder simulaties, games en nog veel meer.
De technische mogelijkheden leidden dus niet tot meer bureaucratisering maar minder, to minder overhead en tot minder kosten dus voor het Ministerie van Onderwijs.
Ook de begeleiding van studenten moet anders volgens Bogerd ‘want afstandsonderwijs leidt tot minder contacten en ontmoetingen en tegelijkertijd is de behoefte aan sociale structuren en begeleiding meer dan nodig. Zeker gezien de toenemende kansenongelijkheid’.
Tuurlijk vind je het als student leuk om elkaar te zien, dan weet ik ook nog uit mijn eigen studententijd, de vraag is of je daarvoor als Overheid een soort permanent uitgaanscentrum moet bekostigen? Wij hadden geen campus in Leiden en wij zagen elkaar ook voortdurend. En vervolgens zijn we weer terug bij af. Bij een foute beginstelling: kansenongelijkheid.
Conclusies.
Bestuursvoorzitter Bogerd gaat jammer genoeg veel te veel uit van ‘bedreigingen’ en hij gaat bovendien van de verondersteling uit dat de huidige situatie optimaal is en dus kost wat kost behouden zou moeten blijven. Geen woord over wat het beste model voor studenten is op basis van leerdoelen bijvoorbeeld.
Als je het vanuit kansen bekijkt, heeft Corona juist aan veel mensen laten zien wat er op afstand allemaal kan. In combinatie met ervaren mensen in het ontwerpen van blended learning programma’s kan het allemaal veel beter, veel sneller en veel goedkoper.
Als je tenminste het doel, namelijk jonge mensen zo goed mogelijk voorbereiden op ‘de 1-5 meter economie’ en de nieuwe realiteit op de arbeidsmarkt voorop stelt en niet je eigen belang met een houding van ‘Wie heeft mijn Kaas gepikt?’.
De Corona-crisis biedt het hoger onderwijs juist enorme kansen
Kortom, een in mijn ogen te somber verhaal vanuit een ‘bedreigingen’ en ‘oude normaal’ mindset van de bestuursvoorzitter van de Hogeschool Utrecht. Mijn tip: pak je kansen!
Tony de Bree
Linkedin: hier en Skype: tony.de.bree.
3 Comments